พระพุทธศาสนาในอาเซีย

... ปราชญ์ทั้งหลายกล่าวว่า พระพุทธศาสนาไม่สูญสิ้นไปจากประเทศอินเดีย เพราะสิ่งที่พระพุทธศาสนาสร้างขึ้นแล้วในประเทศอินเดีย ก็ยังคงอยู่ในประเทศอินเดีย ในรูปศิลปะ, โบราณคดี วัฒนธรรมต่างๆ ที่ตกทอดมาจนถึงปัจจุบัน ส่วนในด้านหลักธรรมก็เป็นเครื่องปรับปรุงขัดเกลา และเป็นแบบอย่างที่ทำให้ศาสนาฮินดูิซึ่งเจริญมาถึงปัจจุบันกลายรูปไปในทางที่ประณีตขึ้น เช่น เลิกการบูชายัญ มีหลักศีลธรรมเด่นชัดขึ้น มีหลักปรัชญาที่ลึกซึ้งขึ้น ด้วยวิธีดึงเอามาจากพุทธศาสนาเท่าที่เป็นประโยชน์แก่ตน ดังนี้เป็นต้น...

• พิมพ์ครั้งแรก (มิถุนายน ๒๕๑๔) งานออกพระเมรุพระศพ สมเด็จพระสังฆราชอุฎฐายีมหาเถระ
• พิมพ์ครั้งที่ ๒ (กรกฎาคม ๒๕๑๗) งานอนุสรณ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (คณะกรรมการนิสิตจัดพิมพ์)
• พิมพ์ครั้งที่ ๓ (มีนาคม ๒๕๑๘) งานพระราชทานเพลิงศพ พระทีฆหัสสีมุนีวงศ์ อดีตเจ้าคณะจังหวัดพิจิตร (เพิ่มเติมความเป็นมาแบบกาลานุกรม)
• พิมพ์ครั้งที่ ๔ (สิงหาคม ๒๕๓๑) มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย จัดพิมพ์เผยแพร่และแจกในงานปลงศพคุณแม่ชุนกี อารยางกูร (นำเรื่องที่พิมพ์แล้วคือ พระพุทธศาสนาในญี่ปุ่น ซึ่งพิมพ์ในปี พ.ศ. ๒๕๑๑ และนำเรื่องที่เตรียมพิมพ์สำหรับโอกาสอื่นๆ คือ พระพุทธศาสนาในกัมพูชา, ในลาว, ในเวียดนาม จากต้นฉบับที่เขียนไว้สำหรับสารานุกรม เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๑ มาแทนเรื่องเก่าๆ ในเล่มเดิม และ  พระพุทธศาสนาในเกาหลี ที่เขียนค่อนข้างยาวในพุทธจักร ใน พ.ศ. ๒๕๑๑ ยังไม่ได้ปรับปรุงและนำมาแทนเรื่องชื่อเดียวกันในเล่มนี้