มรณกถา

...ในเมื่อความยาวหรือความสั้นของชีวิต เป็นสิ่งที่ไม่มีกำหนดเเน่นอนเช่นนี้ บุคคลจึงควรปฏิบัติระมัดระวังในเรื่องที่เกี่ยวกับความสั้น หรือความยาวนั้น ด้วยความไม่ประมาทตามเหตุปัจจัย แต่ไม่พึงกลัว มัวแต่วิตกกังวลเหมือนอย่างบุคคลบางคน ที่กลายเป็นก่อทุกข์เพิ่มขึ้นแก่ตน ยิ่งไปกว่าตัวความตายนั้นเสียอีกด้วยซ้ำไป พึงเอาใจใส่ขวนขวายให้มาก แต่ในฝ่ายการดำเนินชีวิต  คือ  ในข้อที่ว่าจะใช้ชีวิตของตนอย่างไร  เพื่อให้เกิดประโยชน์สุขที่มุ่งหมายหรือจะสร้างคุณค่าเพิ่มพูนสาระให้เกิดมี ขึ้นด้วยชีวิตของตนอย่างไร...

• อโมฆชีวีกถา  พิมพ์ครั้งแรกในหนังสือโกมลคีมทอง ๑ มิถุนายน ๒๕๑๔ พิมพ์รวมเล่มใน "ค่านิยมแบบพุทธ" สำนักพิพม์เีทียนวรรณ, ๒๕๒๗
• วิธีปฏิบัติต่อความตาย (ธรรมดากถา) *เนื้อหาเดียวกับ "ระลึกถึงความตายและวิธีปฏิบัติให้ถูกต้องต่อความตาย" (ปรับปรุงเล็กน้อย)* พิมพ์ครั้งแรกในบันทึกการสัมมนาเรื่อง "พระสงฆ์กับการประยุกต์ศาสนกิจให้สมสมัย" คณะกรรมการศาสนาเพื่อการพัฒนา จัดพิมพ์, ๒๕๒๘ พิมพ์ครั้งที่ ๒ ใน "คืนสู่ธรรมชาติและมรณสติ : พุทธวิธีต้อนรับความตายด้วยสติและปัญญา" กลุ่มศึกษาและปฏิบัติธรรม จัดพิมพ์, ๒๕๓๐ พิมพ์ครั้งที่ ๖ มีการปรับปรุงรูปแบบ ย่อหน้า และหัวข้อย่อย, ตุลาคม ๒๕๔๓
• ปุญญกถา พิมพ์ครั้งแรก ใน "คืนสู่ธรรมชาติ และมรณสติ : พุทธวิธีต้อนรับความตายด้วยสติและปัญญา" กลุ่มศึกษาและปฏิบัติธรรม จัดพิมพ์, ๒๕๓๐
• ภาคผนวก "เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับพิธีศพ" พิมพ์ครั้งแรก ใน "คืนสู่ธรรมชาติ และมรณสติ : พุทธวิธีต้อนรับความตายด้วยสติและปัญญา" กลุ่มศึกษาและปฏิบัติธรรม จัดพิมพ์, ๒๕๓๐