พุทธศาสน์กับการแนะแนว

...จุดเริ่มต้นของการแนะแนวอยู่ที่ว่า มนุษย์ต้องการการแนะแนว เพราะมนุษย์นั้นยังช่วยตัวเองไม่ได้ เราจึงต้องช่วยให้เขาช่วยตัวเองได้ ทีนี้ คนนั้นช่วยตัวเองไม่ได้เพราะอะไร เราต้องหาเหตุแล้วไปแก้ที่ีเหตุนั้น...
...พอรับประสบการณ์เข้ามา พร้อมทั้งคุณสมบัติที่ปรากฎ มนุษย์ก็จะมีท่าทีที่ตอบสนอง ถ้าถูกใจ สบายใจ ก็ชอบใจ ถ้าไม่ถูกใจ ไม่สบายใจ ก็เกิดปฏิกืริยา คือไม่ชอบหรือเกลียด ทางพระเรียกว่า ถูกใจก็ยินดี ไม่ถูกใจ ก็ยินร้าย...
...การที่จะให้คนเราแก้ปัญหาด้วยปัญญาของตนเองได้ ก็ต้องมีกระบวนการที่จะสร้างปัญญา พร้อมกันกับการไปสร้างความเข้มแข็งในตัวบุคคล หากเข้มแข็งไม่พอ ก็จะหวนกลับไปหาสิ่งภายนอก มนุษย์โดยทั่วไปมักมีความเข้มแข็งไม่พอ เราอาจจะต้องประนีประนอมบ้าง แต่ต้องไม่ให้เสียกระบวนการ ไม่ยอมให้ผลเสีย หรือไม่ยอมให้เกิดความปั่นป่วนขึ้นกับกระบวนการพัฒนาตนเองของมนุษย์...
ที่มาจาก ธรรมเทศนา แก่ คณาจารย์ นักศึกษา ภาควิชาจิตวิทยาและการแนะแนว ณ ศาลาชื่นอารมณ์ วิทยาลัยครูสวนดุสิต