หลักแม่บทของการพัฒนาตน

...ถ้าไม่พัฒนาตน ก็เป็นไปในทางตรงกันข้าม ไม่รู้เข้าใจตัวตนว่าเป็นอนัตตา ก็ยิ่งพัฒนาความยึดมั่นในตัวตน ตัวตนมันก็ขยายพอกพูนออกไป พองออกไป อยู่นานวันเข้าตัวตนของเราก็ยิ่งพองขยายใหญ่ พอขยายใหญ่ก็ยิ่งทุกข์มากเพราะตัวตนแค่นี้ มันรับกระทบแค่นี้ มันก็ทุกข์แค่นี้ พอนานๆ เข้ามันขยายออกไป ขยายออกไปอยู่กับสิ่งนั้นสิ่งนี้ คือ ถ้าเราอยู่ในโลกไม่เป็น ก็ติดโลก ก็ยึดทุกอย่างในโลก เช่น ของที่เรามีเรายึดทุกอย่าง พอเรายึดอะไร ตัวตนของเราก็ขยายไปอยู่กับมัน สิ่งนั้นก็ผนวกเข้าเป็นตัวตนของเรา...

• พิมพ์ครั้งแรก (มกราคม ๒๕๒๘) อนุสรณ์ พอ. มจร.
• พิมพ์ครั้งที่ ๑๓ (ธันวาคม ๒๕๔๕) พิมพ์เป็นฉบับจิ๋วครั้งแรก รับปีใหม่ ๒๕๔๖ ได้จัดปรับให้เหมาะที่จะเป็นหนังสือขนาดเล็ก เฉพาะอย่างยิ่งได้แยกบท และแบ่งซอยตั้งหัวข้อย่อยเพิ่มขึ้นอีกมาก แล้วปรับแก้ชื่อหนังสือจาก "พัฒนาตน" เป็น "หลักแม่บทของการพัฒนาตน"