เรื่องพ่วงที่ ๘ จะสมานฉันท์ ต้องสมานปัญญา

[09:29] รู้กัน แล้ว รู้ทัน
[11:23] รู้เข้าใจ ศรัทธา สามัคคี
[13:08] รู้ภาษา...จริงหรือ
[22:17] แข็งร้าย แข็งดี แข็งกระด้าง แข็งมั่นคง
[26:39] สมานศรัทธา สมานสามัคคี สมานปัญญา

----------------------------------

[10:36] พอศรัทธาร่วมกันแล้วสามัคคีก็เกิดได้ หรือว่ามีศรัทธา มีความซาบซึ้งในคุณความดีอะไรต่างๆอย่างเดียวกันนี่จิตในมันก็รวมกันเอง เพราะฉะนั้นศรัทธานี่มารวมกันเข้าสามัคคีก็เกิดแน่นอน เพราะฉะนั้นใช้คำว่ารวมศรัทธาก็เท่ากับว่าลงลึกไปถึงเหตุปัจจัยของความสามัคคีนั้นอีกทีหนึ่ง ทีนี้ศรัทธาจะรวมกันได้เป็นเรื่องของจิตใจที่ว่าแล้วก็มีความเชื่อร่วมกัน แต่ว่าถ้าจะให้ดียิ่งกว่าความเชื่อก็คือว่า ศรัทธาหรือความเชื่อนั้นเกิดจากปัญญาด้วย เกิดจากความรู้ความเข้าใจ พอเรามีความรู้ความเข้าใจอะไรต่างๆเนี่ย รู้เข้าใจหลักพระศาสนาร่วมกัน รู้ว่าอะไร เรามีอะไรต่ออะไรร่วมกันต่างๆเหล่านี้ ยิ่งจะทำให้ศรัทธานั้นแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น แล้วความสามัคคีก็ยิ่งได้ผลมากขึ้น มั่นคงยิ่งขึ้นด้วย

[19:28] เราก็มีบรรพบุรุษที่เหมือนๆกันเสมอกัน เป็นชาวพุทธมาเหมือนกัน ใช้ภาษาสันสกฤตร่วมกัน เยอะแยะไป แล้วเราก็เป็นชาวเซาท์อิสต์เอเชียเหมือนกัน มีจุดร่วมกัน แล้วเราก็เป็นชาวอาเซียเหมือนกัน ขยายออกไป เราก็เป็นชาวโลกเดียวกัน เราก็ร่วมโลกเดียวกัน เออไปๆมาๆเราก็มีความเป็นมนุษย์เหมือนกัน แล้วเรา ไปๆมาๆเราก็อยู่ใต้กฎธรรมชาติเดียวกันก็ร่วมเกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกัน จุดร่วมต่างๆมันเยอะไปหมด นี่แหล่ะปัญญามันทำให้รู้ เมื่อรู้กว้างออกไปมันก็มีแต่รวมกัน มันมีจุดรวมหลายระดับ แล้วจะไปทะเลาะกันทำไม